Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. Więcej informacji o Cookies. Czytaj więcej...

Czym jest tutoring?

Tutoring jest to indywidualna współpraca między uczniem a nauczycielem opierająca się na relacji mistrz-uczeń. Ze strony tutora wymagane jest:

  • doświadczenie w pracy z młodzieżą,
  • umiejętności fachowe,
  • kompetencje interpersonalne.

Od roku szkolnego 2012/2013 wprowadziliśmy w obszarze wychowania innowację pedagogiczną pod nazwą „Tutoring rozwojowy”. Tutoringiem objęci zostali uczniowie Publicznej Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 1 w zawodzie kucharz.

TOTORING - prezentacja

Cel programu:

Celem programu jest pomoc uczniowi w jego indywidualnym rozwoju (naukowym i osobistym) oraz zmotywowanie go do stałego doskonalenia. Metoda tutoringu wywodzi się z tradycji angielskiej (Oksford, Cambridge), gdzie przynosi znakomite rezultaty. Istotne są tu osobiste relacje budowane przez: rozmowy, indywidualne spotkania tutora z podopiecznymi, dzielenie się doświadczeniami, a także wzajemne zaufanie.

Czytaj więcej:

Praca tutora jest procesem składającym się z czterech wyraźnych etapów:

  • poznania podopiecznego (budowanie dobrych relacji),
  • planowania rozwoju,
  • realizacji planów,
  • oceny rezultatów.

Zakłada się, że tutor pracuje z podopiecznym w trzyletnim cyklu kształcenia. Celem pracy tutora jest rozwój osobowy i naukowy podopiecznego, a dobro podopiecznego jest dla tutora najwyższą wartością.

Opis innowacji pedagogicznej:

Program polega na zmianie systemu opieki szkolnej z grupowego - "wychowawstwa klasowego" na zindywidualizowany - tutorski, skierowany w swoim zadaniu opiekuńczo-wychowawczym i relacjach na każdego ucznia z osobna. Zespołem klasowym opiekuje się trzech nauczycieli-tutorów, którzy przejmują bezpośrednią opiekę nad ok. 10 -11stką uczniów, poświęcając czas każdemu z nich z osobna. Tutor spełnia wobec swoich podopiecznych wszystkie zadania wychowawcze wynikające ze statutu szkoły. Jeden z nauczycieli-tutorów, wykonując w stosunku do zespołu klasowego pozostałe zadania, których nie da się przekazać tutorom, pełni rolę wychowawcy klasy (prowadzi dziennik, wypełnia arkusze ocen, prowadzi godziny wychowawcze).

Czytaj więcej:

Być tutorem to „słuchać-wspierać-rozumieć”, czyli:

  • cierpliwe budowanie więzi (rozmowy, spotkania),
  • rozpoznawanie tego, co się dzieje z uczniem,
  • porządkowanie myśli ucznia, nazywanie emocji,
  • pokazywanie konsekwencji i ostrzeganie przed pułapkami,
  • zamiast rozwiązywania problemu - wskazywanie możliwości,
  • pomoc i wsparcie.

Do zadań tutora wychowawczego należy:

  • ułożenie z uczniem planu pracy na semestr w formie spisanej umowy (kontraktu),
  • monitorowanie postępów i sytuacji ucznia w ciągu semestru,
  • cotygodniowe (krótkie) spotkanie z uczniem,
  • tutorial, czyli jedno dłuższe spotkanie w miesiącu (rozmowa tutorska),
  • utrzymywanie kontaktu z rodzicami ucznia (minimum raz w semestrze),
  • podsumowanie wraz z uczniem wykonania przez niego planu pracy na koniec każdego semestru, wraz z autoewaluacją ucznia,
  • systematyczne prowadzenie dokumentacji tutorskiej (dziennik z wpisami odbytych cotygodniowych spotkań z uczniem, tutoriali oraz kontaktów z rodzicami ucznia),
  • comiesięczne uczestnictwo w spotkaniach tutorów szkolnych,
  • sprawozdanie i autoewaluacja tutora na koniec każdego semestru.

Czas bezpośredniej pracy z jednym uczniem wynosi około 2 godzin miesięcznie.

Do zadań lidera tutoringu należy:

  • czuwanie nad sprawną realizacją programu i jego celów – tutoringu w szkole,
  • organizowanie comiesięcznych spotkań tutorów i dokumentowanie ich (protokoły zebrań tutorów),
  • przeprowadzenie ankiet (wstępnej na początku roku szkolnego, na koniec I semestru i podsumowującej roczną pracę – na koniec II semestru) wśród uczniów objętych tutoringiem
  • opracowanie ankiet,
  • opracowanie rocznego raportu dotyczącego realizacji programu wspólnie z dyrektorem szkoły.

Wartość i specyfika tutoringu:

  • odkrywanie potencjału ucznia i praca nad jego wykorzystaniem,
  • motywacja ucznia do myślenia o własnym rozwoju i wspieranie go w jego planowaniu,
  • pomoc w rozwiązywaniu bieżących problemów poprzez dzielenie się własnym doświadczeniem,
  • pomoc w rozwinięciu potrzebnych kompetencji osobistych i naukowych,
  • pomoc w czerpaniu satysfakcji z tego, co uczeń robi,
  • budowanie więzi, wspólnoty szkolnej,
  • wsparcie w poszukiwaniu sensu i celu edukacji.

Cechy wyróżniające tutoring:

  • samodzielność i odpowiedzialność ucznia,
  • uwaga skoncentrowana na konkretnej osobie,
  • integralność - przedmiotem pracy jest rozwój ucznia, w odniesieniu do wartości i celów osobistych,
  • praca na konkretnym doświadczeniu i dzielenie się doświadczeniem,
  • planowy, długotrwały proces i długofalowe rezultaty.

Co tutoring może dać szkole?

Dzięki wprowadzeniu innowacji pedagogicznej, jaką jest tutoring szkoła zyskuje:

  • wzmocnienie systemu rozwijania talentów,
  • skuteczne narzędzie w pracy wychowawczej (tutoring wychowawczy),
  • skuteczne narzędzie w pracy dydaktycznej (tutoring naukowy),
  • ciekawą ścieżkę rozwoju nauczycieli.

Korzyści społeczne, które tutoring może przynieść szkole, to:

  • wzmocnienie systemu rozwijania talentów,
  • wzmocnienie więzi społecznych,
  • wzmocnienie satysfakcji nauczycieli z wykonywanej pracy.

Źródła:

1.Tutoring w szkole. Między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej, red. Mariusz Budzyński, Piotr Czekierda, Jarosław Traczyński, Zbigniew Zalewski, Agnieszka Zembrzuska, Towarzystwo Edukacji Otwartej, Wrocław 2009

2.www.tutoring.pl

Patron szkoły

CWAG Włącz duży kontrast